In mijn voorraadkast: Limu omani (gedroogde limoentjes)

Op een dag keek ik in de voorraadkast van mijn Iraanse vriend en vond zeer vreemde lichtbruine bolletjes in een zak, zo klein en licht als een pingpongbal. Ik stak mijn neus in de zak en werd aangenaam verrast door een frisse maar sterk aromatische geur. Sindsdien vind je ze ook in míjn voorraadkast en gebruik ik ze regelmatig als ik thee zet. Zo krijg je in een handomdraai een heel frisse limoenthee met een mysterieuze gedroogde ondertoon. Ik kan me niet voorstellen hoe ongelofelijk goed het moet ruiken daar in het Midden-Oosten waar duizenden limoentjes tegelijk worden gedroogd onder de hete zuiderzon... 

Naar het schijnt werden limu omani voor het eerst geproduceerd in Oman, dat ligt onder Saoudi-Arabië. Hoewel dit heel bijzonder veelzijdig ingrediënt in de regio rond Oman en in de keuken van Noord-India geraakt is, is het verder nagenoeg onbekend. Jammer....

In de keuken van Iran, Iraq, Afghanistan en de golfstaten worden limu omani gebruikt in soepen en stoofpotten, bij linzen en bonen-gerechten en ook op vis of vlees. Je kunt het malen tot poeder en mengen met wat olie om kip of vis mee in te wrijven vòòr het bereiden (lijkt me heerlijk). In Noord-India (en volgens sommige bronnen ook Egypte) wordt wat van het poeder toegevoegd aan het kookwater van rijst. De frisse en complexe diepe smaak kan een geheel andere wending geven aan veel verschillende gerechten.

Het gekke is dat ik méér van de smaak houd dan mijn Iraanse vriend bij wie het herinneringen oproept aan het medicinale drankje dat hij als kind kreeg van zijn moeder bij ziekte. Dan werd de combinatie van munt, thee, limu omani en suiker gebruikt om maaglast te verhelpen. Maar ik wacht niet tot ik maaglast heb om er van te genieten... veel te lekker in intrigerend om in de medicijnhoek te laten.

Voor limu omani-thee gebruik je een klein stukje van een gedroogde limoen voor één kop, of één limoentje op z'n geheel voor één theekan. Je kunt dan best met een scherp mesje een paar inkepingen maken zodat het aroma gemakkelijker vrijkomt. Naarmate ze langer in het water liggen, worden ze zacht en geven ze meer smaak af. Je voegt het best wat suiker en/of honing toe (honing past immens goed bij deze smaak). Je kunt de thee maken op basis van zwarte thee, rooibos thee of een mengeling van beide, of gewoon helemaal alleen met deze limoentjes.

Je kunt limu omani vinden in buitenlandse winkels zoals Al-Rahman (welbekend in Vlaanderen) of in andere winkels waar veel Iraanse producten te vinden zijn.


bronnen: New York Times http://www.nytimes.com/2010/06/02/dining/02power.html