Sinaasappel-limonade met oranjebloesemwater

Deze limonade heeft een midden-oosters tintje door het simpelweg toevoegen van oranjebloesemwater. 

Zelf limonade maken is sowieso heel leuk omdat het veel dorstlessender is dan de zoete drankjes vol bubbels van de supermarkt. Oranjebloesemwater kun je in de alle Midden-Oosterse winkels kopen. Het is niet duur en het past zeer goed in desserts zoals koekjes en drankje. Sinaasappel past er bij uitstek zéér goed bij, het komt dan ook van dezelfde boom... 

Reken voor 4 personen één uitgeperste sinaasappel en 1 sinaasappel die je in plakken snijdt en in de vriezer legt en dan als smaakvolle 'ijsblokjes' gebruikt. Leng het vers sinaasappelsap intussen aan met spuitwater (of limonade of zelfgemaakte ijsthee, zoals je wilt). Breng op smaak wat vers geperste limoen of citroen, 1 eetlepel oranjebloesemwater en eventueel wat suiker. Zet in de koelkast tot het lekker fris is en serveer in mooie glazen met een plakje plakjes bevroren sinaasappel.

Indische vegetarische lunch: how to start

Een vegetarische lunch samenstellen vraagt wat meer denkwerk dan vlees-aardappelen-groenten. Ik kook meestal Indisch als ik vegetarisch kook omdat je dan al direct een pak meer smaak hebt op je bord én 1001 mogelijkheden. Dat gezegd zijnde heeft 't me wel wat tijd gekost om mijn weg te vinden in Indische kookboeken (allemaal wel interessant en lekker maar wat combineer je met wat??) Hier een leidraad.

Zo stel ik een vegetarische Indische lunch samen:

- warm groentengerecht (op de foto: aardappel-kokos curry van "The Tiffin Box")
- koud groentengerecht (bvb. een frisse komkommer-kokos salade met munt)
- iets dat gebakken is zoals gefrituurde groenten of linzenbeignets
- rijst
- eventueel wat yoghurt of mangochutney als smaakmaker

Zorg zeker dat je eieren, kaas of peulvruchten gebruikt voor de eiwitten. Vezels zoals in de kokos-komkommersalade of noten zoals in de linzenbeignets helpen ook om een verzadigd gevoel te krijgen.

Kijk goed welke kruiden gebruikt worden in de Indische recepten. Bvb. als je komijn hebt in één van de gerechten, kijk dan zeker of er in de andere gerechten geen komijn gebruikt wordt. Komijn is een lekkere en typisch Indische smaak maar ook overheersend en je wilt nièt dat alles hetzelfde smaakt...

Als je zelf wat uit je hoed wilt toveren is het een goed idee om in warme gerechten verwarmende kruiden of kruidenmengelingen te gebruiken zoals komijn, garam masala of chilipeper, of zelfs kardemom en kaneel. Frisse salades vragen om verfrissende smaken zoals verse munt of koriander, vers citroensap of ui.

En last but not least: zet zeker een schaaltje yoghurt op tafel als je chilipeper hebt gebruikt in één van de gerechten, de proteïnen in zuivel blussen het best het branderige gevoel van de chilipeper. Mango-chutney zorgt dan weer voor een zoete toets en is altìjd lekker bij rijst en groenten.

Als je het een beetje plant en bedenkt, kun je alles in één keer maken. Begin met de salade want de smaken moet zich vermengen in de koelkast. Zet de rijst te week, begin dan met het warme groentengerecht, zet de rijst op en bak op het laatst de beignets, zodat die warm en krokant op tafel belanden.

Veel plezier!

Cook it their way

Grot van Ali Baba ontdekt... en nog wel van Belgische origine!

Voor filmpjes met recepten van allerlei landen, surf naar Fans of Flanders - Cook it my way

Veel plezier!

Garam masala kofta's (eenvoudig gekruide gehaktballetjes)

Er bestaan allerlei kofta's in de Indische en Midden-Oosterse keuken en zelfs in Albanië, Griekenland en Cyprus! Kufta is eigenlijk Perzisch en betekent vleesbal. In India worden vegetarische kofta's gemaakt van peulvruchten zoals linzen of kikkererwten, maar ook kofta's van lamsgehakt, rundergehakt of zelfs gehakt van kip of schaap, vis of garnalen. Meestal worden de kofta's in een saus klaar gemaakt.

Ik kon geen lamsgehakt vinden, maar ik heb eenvoudige gehaktballetjes gemaakt van gemengd gehakt waar ik garam masala aan toevoegde. Dat is een specerijenmengeling die je in zakjes kunt kopen in Noord-Afrikaanse/Pakistaanse winkels. Ik gebruikte 1 theelepel voor 250 g gehakt. Er zit geen chilipeper in garam masala dus het is helemaal niet spicy. Het zijn vooral aromatische kruiden zoals koriander, komijn, nootmuskaat, kardemom, kruidnagel, venkel en laurierblad. Je kan deze kruiden natuurlijk gewoon zelf onder het gehakt mengen maar het is handig om altijd een zakje garam masala in huis te hebben voor dat instant Indisch aroma.

Bij gehakt geef ik graag een frisse tomatensalade met wat pittige verse ui en koriander. Verder at ik er een groentecurry bij en een restje couscous (niet Indisch I know)

Tomaten-koriander salade

Houd de zomer nog net iets langer vast met deze frisse salade. 

Maak een vinaigrette van 2 eetlepels olijfolie, 1 eetlepel citroensap en flink wat peper en zout. Versnijd wat verse korianderblaadjes en een sjalotje of een kwartje ui. Snijd de tomaten in kleine blokjes en meng alles. Zet één uur in de koelkast voor je het opdient. Het sap van de tomaten zal zich vermengen met de vinaigrette, de pittige ui en koriander.

Deze salade is heerlijk bij vlees en rijst.

Tip: Korianderplantjes uit de supermarkt leven niet lang. Koop een bundeltje in de vreemdelingenzaak en gebruik het snel op (invriezen in een plastic zakje kan, maar de kleur gaat wel verloren) of zaai zelf wat korianderzaad.

Vegetarische kofta (linzenbeignets) - India

Hoe stel je een vegetarische maaltijd samen? Het is niet zo eenvoudig als vlees-aardappelen-groenten... Je kunt wel voedzaam en lekker koken met rijst, peulvruchten en groenten (vooral als ze lekker gekruid zijn), maar ik heb er toch graag iets "extra's" bij, iets dat de maag vult en de 'goesting' naar een brokje vlees invult. Iets dat gebakken is... Deze mild-gekruide Indische linzenbeignets bijvoorbeeld, aangevuld met wat geitenkaas en noten.

recept:

Ingrediënten

- 125g bruine linzen

- 1/4de ui, versnipperd

- 1 theelepel venkelzaad

- een snuifje chilipeper

- wat fijngehakt vers korianderblad

- 2 schijfjes zachte geitenkaas (bvb dat rolletje van Chavroux) verkruimeld

- een paar fijngehakte noten (walnoten, hazelnoten, amandelen: allemaal geschikt)

- 1 boterham, verkruimeld

- 1 ei, geklutst

- een snuifje zout

- 1/4 theelepel dubbelkoolzure soda

- een paar eetlepels (rijst)meel 

- olie om te frituren

Werkwijze

1. Zet een pot met gezouten water op het vuur. Was de linzen in een zeef en check of er steentjes tussen zitten. Doe de linzen in de pot als het water kookt, de linzen moeten onder water staan. In 15 à 20 min zijn ze gaar (afhankelijk van de soort en de grootte). Giet ze af. 
2. Meng alle ingrediënten en voel met je hand of je er een samenhangend bolletje van kunt maken. Als het te nat is, doe je er broodkruimels bij, als het te droog is, een klein beetje water of melk. Gebruik je handen of 2 theelepels om bolletjes te maken van een grootte die jij leuk vindt. Draai de bolletjes eventueel in wat (rijst)meel voor een krokant korstje. 
3. Zet een pan met dikke laag olie op het vuur. Bak de bolletjes er kort in, tot ze langs alle kanten bruin zijn. 

Ik at deze linzenbeignets met aardappelcurry met kokosnootmelk (recept op deze blog) en rijst.  

Turkse appel ijsthee

Ik ben geen fruitthee-fan. Absoluut niet. Maar appelthee is daarop een uitzondering. Ik maakte er een heerlijke ijsthee mee. Als je (Turkse) appelthee zoekt, moet je heel goed letten op de ingrediënten. Vaak moet je je tevreden stellen met gearomatiseerde zwarte thee (als je 't in een horeca-zaak besteld). Ga in de winkels op zoek naar appelthee van echte stukken gedroogde appel. Ik heb er gekregen van Weyns (die honingwinkel), daar zitten ook stukjes ananas bij. 

Ik geef de gedroogde stukken fruit basis met wat (Turkse) zwarte thee. Ik heb ceylon gebruikt en (als fantasietje) aangevuld met wat rooibos, die past prachtig bij appel en versterkt het heerlijk aroma van deze fruitige ijsthee.

Ik nam 2 theelepels ceylon, 4 eetlepels appelthee, 3 à 4 theelepels suiker en 2 theelepels honing  voor 1 liter water ofwel 4 glaasjes ijsthee. Laat alles goed trekken (niet bang zijn, het wordt niet bitter) in een theepot tot het lauw is, giet over in een kan die je gemakkelijk in de koelkast kan zetten, met het theezeefje erin.

Dien op met ijsblokjes. Heeeerlijk!!

Limoentaart met marshmellow-fluff (USA)

Ik had het geluk om in een carrefour in Brussel in de Europese wijk, per toeval een rek Amerikaanse producten te ontdekken. Ik viel voor de PepperidgeFarm cookies en ook voor dit lichtgewicht: Marsmallow fluff. Deze pot is te klein voor al zijn mogelijkheden: je wilt er zò met je vingers van proeven én op een boterham met peanut butter smeren én op je lime pie doen. Dat laatste was een ingeving die een succes bleek. Ik nam gewoon het recept voor lemon curd, maar gebruikte limoen in de plaats en topte het met flink wat marshmellow fluff: ooohs en aaahs gegarandeerd voor deze zomertopper!

Ingrediënten: 
- 110g fijne suiker

- 25g koude boter, in blokjes gesneden

- 2 eieren, losgeklopt

- sap van 2 limoenen 

- fijngeraspte schil van 1 limoen 

- een paar eetlepels marshmallowfluff *

- 1 portie brokkeldeeg 

Werkwijze:

1. Vet een ronde taartvorm in, doe er het brokkeldeeg in en bak blind zoals aangegeven op de verpakking of het recept (als je het deeg zelf maakt).
2. Smelt de boter en suiker in een pannetje op het vuur op laag vuur, doe er de geklopte eieren en het limoensap bij. Roer regelmatig tot het een dikke gladde massa is, minstens 10 minuten.
3. Zet het vuur uit en doe er de geraspte schil bij. Laat staan tot het op kamertemperatuur is, druk de massa door een zeef en bewaar in de koelkast tot je de taart wilt opdienen.
4. Doe de limoenpasta in de taartvorm vlak voor je ze wilt opdienen. Werk af met marshmallow fluff en verse bosbessen. 

* misschien kun je zelf marshmallowfluff maken als je wat gewone marshmellows smelt maar ik heb het nog niet geprobeerd. Het is ook te koop in Auchan. 

De lemon curd is ook heel lekker op de boterham of ander gebak (zoals cake, shortbread of scones). Het is afgedekt nog een week houdbaar in de koelkast.

Appelmoes met mango

Geef eens dagelijkse Belgische kost een oppepper met een exotische vrucht. 

Mijn moeder maakt altijd appelmoes met een stevige portie kaneel en gember, een hartverwarmende zoete appelmoes. Ik bedacht een nog exotische variant met mango en perzik.

Stoof je appels in wat boter of olie, maar voeg in de plaats van water mangosap toe om de appels in te stoven. In de plaats van suiker, gebruikte ik de siroop van 1 klein blik perziken. Laat flink wat geraspte gember mee stoven. Roer regelmatig om te voorkomen dat de appelmoes aanbrandt. Ik versneed ook 1 halve perzik en voegde die op het einde toe aan de appelmoes.

Verraste blikken rond de tafel verzekerd!

Zijdezachte coconut milkshake

Ik heb eens coconut milkshake genomen in een restaurant en was ontgoocheld: de vele geraspte kokosnoot-vezels in het ijs verstopten mijn rietje en ook mijn maag wist er geen weg mee. 

Milkshake hoort met een rietje gedronken te worden en moet dus héél erg fijngemixt worden. Géén brokken voor mij, please!!! (tenzij misschien wat chocolade-brokjes, dààr niks op tegen, uitzondering op de regel :-) ) 

En dus ging ik zelf aan de slag. En keerde het recept om: in de plaats van melk met kokosnoot-ijs (als je dat al kunt vinden in de winkel), gebruikte ik kokosnoot-melk met vanille-ijs. Zaaaaalig zijde-zacht! Zo hoort het!

Dus voor 3 à 4 gelukkige personen, meng je min. 2 blikjes kokosnoot-melk van 200 ml (of maak je kokosnootmelk zelf met poeder, zie hier), een paar theelepels rietsuiker (bvb. 1 theelepel per glas) en min. 5 à 6 bolletjes vanille-roomijs van goede kwaliteit (ik ging 't bij de zuivelboer om de hoek kopen, écht beter dan in de winkel). Voor de crunch strooi ik er wat geroosterde kokosnoot over, dat blijft er mooi op liggen en verstopt je rietje niet, geef er een lepeltje bij. 

Geroosterde kokosnoot maak je zo: warm een pannetje op het vuur en strooi er een paar theelepels geraspte kokos in, zonder vetstof. Blijf er bij staan, roer om en haal meteen van het vuur als de kleur begint te veranderen naar crèmekleur (niet bruin). 

Enjoy!

Chili sin carne

Omdat ik zelf niet goed de combinatie gehakt-paprika-tomatenpuree verdraag, heb ik geëxperimenteerd om een sterke vervanger te vinden die niet onderdoet qua smaak. Dit is 'm!!

Deze vegetarische chili con carne (wat een contradictio in terminis!) is zo mogelijk nog interessanter dan het originele Mexicaanse gerecht, door de veelzijdigheid aan structuren en smaken: de zachte zetmeelrijke-bonen en de knapperige cashewnoten, de pittige kruiden, het zoete van de rozijnen en het verrassende element van in kaneel gebakken aardappelblokjes. Dit gerecht is een sensatie én vult de maag. 

for 5 happy people: 

- 125 g rode, bruine of groene linzen

- 3 kleine aardappels

- 4 tomaten

- 3 teentjes knoflook, uitgeperst of fijngehakt

- 1/4e rode ui, fijngesnipperd

- 1/2e theelepel paprikapoeder

- 1/2e theelepel korianderpoeder (best het bruine poeder, niet de gedroogde versnipperde blaadjes)

- 1/4e theelepel komijnpoeder 

- een klein beetje chilipoeder

- 1 eetlepel ketchup (of 1 eetlepel tomatenpuree met 1 theelepel (bruine) suiker)

- 1 doos uitgelekte en gespoelde rode kidneybonen

- 10 à 12 gezouten geroosterde (of anders natuur) cashewnoten, grofgehakt

- 2 à 3 eetlepels rozijnen 

werkwijze: 

1. Spoel de linzen en kook ze in 15 min beetgaar
2. Was en snijd de aardappels in blokjes (mini-dobbelsteentjes) en bak ze in wat olie met zout, peper en kaneel in 30 min bruin en zacht. 
3. Stoof ui en knoflook zeer kort in wat olie. Voeg het paprikapoeder, korianderpoeder, komijnpoeder en chilipoeder toe en laat de aroma's vrijkomen. 
4. Voeg de fijngehakte tomaten toe, met ketchup en zout. 
5. Doe nu de uitgelekte kidneybonen, linzen, gebakken aardappeltjes en rozijnen bij de geurige tomatensaus en laat 10 min sudderen. 
6. Voeg vlak voor het opdienen de cashewnoten toe. 

Serveer met rijst, verse korianderblaadjes, wat uit, avocado en een lepel yoghurt of zure room. 

Wil je het recept versimpelen? Laat dan stap 1 en 2 weg. De linzen kun je gewoon weglaten, de aardappeltjes en kaneel kun je aan de tomatensaus toevoegen en erin gaarkoken. 

Wil je toch een hapje vlees? Verwerk er restjes vlees in, probeer es merguez of kip.

Rava laddoos: Indische zoete maïsmeel-bolletjes

Er zijn heel wat glutenvrije Indische desserts die, mits het aanpassen van de hoeveelheid suiker, heerlijk zijn. Ze smaken vaak hemels dankzij dromerige kruiden zoals kardemom en saffraan. Houd de suiker in toom door een stuk te vervangen door honing wat de hemelse smaak alleen maar beter doet uitkomen. Voor de rest zijn de ingrediënten soms verrassend, zoals dit recept met polenta. Je maakt er verrukkelijke botergele bolletjes mee, een echt traktaat bij de thee. Leuk om uit te proberen op een druilerige zondag.

voor ongeveer 20 bolletjes:

1 kop griesmeel (ook semolina genoemd, ik nam maïsgriesmeel = polenta, maar je kan ook tarwegriesmeel of rijstgriesmeel vinden)

1 kardemompeul of een snuifje gemalen kardemom

4 eetlepels boter

1 eetlepel rozijnen

1 eetlepel grofgehakte amandelen 

1 eetlepel grofgehakte hazelnoten

100 gram gedroogde kokos 

2 koppen melk 

1 eetlepel suiker

2 eetlepels honing 

1. Verhit 1 eetlepel boter en bak er de noten en rozijnen in tot de rozijnen opzwellen. Haal ze uit de pan, in een kommetje en zet opzij.
2. Bak nu in diezelfde pan (in de vetstof die overschiet van de noten en rozijnen) de kokos. Rooster tot hij droog en crèmekleurig wordt. Doe 2/3de hiervan bij de noten en rozijnen en houd 1/3de apart om de bolletjes in te rollen achteraf. 
3. Doe de overige 3 eetlepels boter in de pan en rooster hier de polenta in. Druk de klonters met een houten lepel plat zodat de vetstof zich verdeelt. Rooster de polenta tot je een los droog felgeel meel hebt. Zet de pan met polenta opzij. 
4. Verwarm nu op dit vuur een potje met de melk (wil je op zeker spelen, begin dan met 1 kop en voeg meer melk toe indien nodig. Niet elke griesmeelsoort neemt evenveel vocht op.) Doe er de suiker, honing en kardemompeul bij (bijt erop tot hij openkraakt, dan zullen de pitjes vanbinnen, in de melk terecht komen en smaak geven). Roer tot de suiker en honing is opgelost en verhit tot het kookpunt. Als de melk kookt doe je er de geroosterde polenta bij. De polenta zal vocht opnemen en zwellen. Roer tot je een dikke massa krijgt. 
5. Doe er de noten, rozijnen en kokos bij en roer tot je een consistentie hebt waar je bolletjes van kan maken met je handen.
6. Gebruik een eetlepel of theelepel om balletjes te maken in een grootte die jij prettig vindt (bvb. zodat je er 2 happen van kunt nemen). 
7. Rol de balletjes in de overige geroosterde kokos. 

Minstens 5 dagen houdbaar in de koelkast

Teveel stappen? 

Voeg stap 1 en stap 2 samen, rooster dus de rozijnen en noten en doe er na 2 à 3 minuten 60 gr kokos bij, dan kun je ook stap 7 weglaten. Misschien kun je ook stap 3 (het roosteren van de polenta) overslaan, ik heb het nog niet geprobeerd. Dan heb je maar 1 eetlepel boter nodig, dus gezonder.

ijskoffie

Tegenwoordig vind je overal (dure) ijskoffie's, frappiato's, iced frappés, frappucino's en what not. Zelfs in Mc Donalds! En oh wat zijn ze lekker! 

Maar wees gerust, je kunt ze net zo hemels maken in je keuken. Vul voor één persoon, een glas met 1/3de warm water. Los er 2 theelepels oploskoffie in op (het moet sterker zijn dan een doorsnee koffie omdat de koude een stuk van de smaak wegneemt, alsof je smaakpapillen wat verlamt zijn :-D ècht waar!). Los er een lepeltje suiker en halve theelepel cacaopoeder in op. Vul de rest van het glas met volle melk (belangerijk, anders smaakt het waterig. Heb je geen volle melk in huis, gebruik dan helemaal geen water en enkel melk, of gebruik halfvolle melk met een scheutje room). 

Deze koffie-ijsblokjes zorgen ervoor dat je je ijskoffie niet aanlengt en waterig smaakt als ze smelten. Je kunt ze ook tot gruzelementen slaan (koffie-ijsblokjes in een plastic zakje doen en je uitleven met de deegrol :-) ) en de ijskoffie erover schenken voor een echte frisse koffie-kick. 

Weetje:  frappé is ontstaan in Griekenland, waar een nestlé-medewerker op zoek was naar een gemakkelijk oploskoffie voor in de pauze. Koud water in de shaker met wat koffie- en cacaopoeder en suiker, vandaar: frappé. 

komkommer-munt salade met kokos

Deze salade is heel gemakkelijk te maken en superfris. Komkommer en munt is sowieso een heel frisse combinatie (denk maar aan Indische raita, een bijgerecht dat lekker is bij een pikante maaltijd.) Bovendien maak ik de vinaigrette voor deze salade aan met yoghurt en kokos. Ideaal voor als de temperaturen richting 30 gaan! 

Zo maak je het:

1. Was en snijd een derde van een komkommer in dobbelsteentjes.
2. Maak in een kommetje een vinaigrette van 2 eetlepels olie, 2 eetlepels yoghurt (+ eventueel een paar druppels citroen), zout en peper, een paar blaadjes verse munt, 1 theelepel gedroogde munt en 1 à 2 eetlepels gedroogde kokos. 
3. Doe de komkommer bij de vinaigrette, meng goed en zet in de koelkast. Nu kun je de rest van je eten bereiden. In elk geval, wil je dat de salade lekker fris is tegen dat ze op tafel komt. 

Deze salade past uitstekend bij vis. 

Enjoy! 

In mijn voorraadkast: instant kokosnootmelk

Toen ik aan het rondneuzen was in Al Rahman (mijn favoriete multiculturele supermarkt in Kortrijk), ontdekte ik een doosje met Thaise letters en een wit drankje op... Instant kokosnootmelk! Ik had geen idee dat er zoiets bestond als kokosnoot-melkpoeder. Het is werkelijk een fantastisch praktische oplossing! Ik gebruik zelden een volledig blik kokosnootmelk en ik vind 't nogal prijzig. Als je net iets meer nodig hebt dan 1 blik, leng ik meestal aan met water... met een waterige smaak als gevolg. 

Met kokosnootmelkpoeder kan je net zoveel maken als je nodig hebt voor een recept, je kan het net zo licht of romig maken als je wilt. Bovendien is 't financieel veel voordeliger. Let er alleen op dat je telkens een schone lepel gebruikt en het zakje en doosje goed afsluit. Het is ook heerlijk om gewoon één glas te maken voor jezelf en dit op een hete dag in de koelkast te zetten voor een gezonde verfrissende drank. 

Werkwijze: meng 1 à 3 eetlepels poeder in een glas warm of heet water en roer tot het poeder oplost. Je krijgt een zeer fijne en zachte structuur (geen brokken). Laat dit afkoelen om te drinken, of gebruik warm in je gerechten.

Eieren met pikante peper

Op een dag, toen ik als vrijwilliger werkte in een Rode Kruis opvangcentrum voor asielzoekers, bood iemand uit Afghanistan me heel enthousiast eieren met chilipeper aan. Hij prees het aan alsof het één van de lekkerste en bijzonderste gerechten is die er bestaat. Ik heb vriendelijk bedankt (bang dat ik na elke hap 10 slokken water zou moeten drinken én daarbij proberen mijn gezicht in de plooi te houden en bedanken). Nu ik thuis wat inspiratie zocht voor 'oersimpele gerechten met een kick' probeerde ik het uit. Het wèrkt, een beetje cayennepeper transformeert je hele omelet :-D 

In Iran maken ze omelet met kurkuma, in Indische roerei (Akoori) zit naast cayennepeper ook tomaat, ui, knoflook, cayennepeper en komijn. Foto-recept zelfs te vinden op Wiki-how. Maar ik hield 't liever puur en eenvoudig.

Mijn (Iraanse) vriend koopt van die verse pepertjes, rijgt ze aan een touwtje en hangt ze op in de keuken tot ze droog zijn, klaar om te versnipperen en in een potje te bewaren. Eén snuifje van dit is (volgens hem) 10 keer sterker dan wat je in de potjes cayennepeper van onze supermarkten vindt. Ik ben benieuwd... Ik vind 't allesinds al een heel mooi decoratief zuiders element aan de keukenmuur. 

Cayennepeper vs chilipeper? What's what?

"Cayennepeper is gemalen gedroogde Chilipeper, die in de keuken gebruikt wordt als specerij. Het is vernoemd naar de Zuid-Amerikaanse stad Cayenne, de hoofdstad van Frans-Guyana." bron: Wikipedia 

Aahaaaaa!! 

(P.S. Meer recepten uit Afghanistan, vind je in The global table adventure.)

Workshop Indisch koken

Indisch koken met Ranjini Dsouza op maandag 09/06/2014  in Kortrijk

info: 

menu: nog te bepalen (een maaltijd met drankje/dessert/Indische thee)

plaats: In de Dingen, Budastraat Kortrijk

tijdstip: van 18u - 21u (koken én eten)

deelnemersprijs: 10 euro

inschrijven bij juliedursin@hotmail.com

Griekse toast

Deze Griekse toast is een fantasietje van mezelf. Ik zocht een lekker en gemakkelijk vooraf te bereiden voorgerechtje dat je gemakkelijk met je handen kan eten. Het werd een variatie van Griekse salade maar heel fijn gehakt en zonder sla. Het viel enorm in de smaak als voorgerecht, maar later maakte ik het ook voor bij een picnic en het is zeer handig en lekker om met Pappadums te eten. 

Gebruik een variatie aan grote en kleine tomaatjes en paprika. 

Je hoeft voor deze salade geen vinaigrette apart te maken. Doe er gewoon olijfolie, peper en zout en kruiden bij en laat een nachtje in de koelkast staan, het sap dat uit de tomaten komt vermengt zich met alle andere smaken en zorgt voor een heerlijk sappige smaakvolle salade. 

Recept:  

Snijd een variatie van tomaten bvb. 2 grote tomaten en 4 à 5 kerstomaatjes en 1 of 1/2e zoete puntpaprika fijn. Snijd een sjalotje of een stuk ui fijn voor een pittige smaak. Voeg verse en gedroogde kruiden toe zoals thijm en rozemarijn en een mengeling van gedroogde provençaalse of Italiaanse kruiden. Snijd wat feta of geitenkaas in kleine blokjes en snijd een aantal olijven in ringetjes. Overgiet de salade met olijfolie, en kruid met peper en zout. Laat de salade 1u of 1 nacht staan in de koelkast, bedekt met folie.

Rooster een boterham en besmeer met boter. Schep er 2 eetlepels van de salade op en ook wat van het vocht. Serveer direct. 

Tip: Als toastjes bij het aperitief, snijd je de toast gewoon in kleine stukjes. Als licht avondmaal, kun je de 2 of 3 toasts per persoon voorzien. 

Indisch-getinte wortelsoep

Deze kruidige soep heb ik zelf bedacht. Mijn moeder maakt soms een heel lekkere rode linzen-saus met geraspte wortel, voor bij pasta. Ik heb die nagemaakt, maar met Indische kruiden. En de volgende dag was deze saus, gemixt en aangelengd met bouillon, een verrassend heerlijke soep!

ingrediënten:

- 1 sjalotje of een stuk fijngesnipperde ui

- een halve theelepel kurkuma

- 1/4 theelepel gemalen komijn (komijn heeft een heel speciale en sterke smaak, begin dus met weinig)

- een halve theelepel garam masala* 

- een paar vlokjes chilipeper

- 2 à 3 teentjes knoflook, geperst

- een laurierblad

- een kop rode linzen

- 6 wortels, gerasp

- 1 tomaat, in stukken gehakt

- 2 blokjes groentenbouillon

* garam masala is een kruidenmengeling die te koop is in Indische en Pakistaanse winkels. Als je ze niet kunt vinden, voeg dan zelf nog wat gemalen koriander, nootmuskaat en kruidnagel toe.

werkwijze

1. Was de linzen in een vergiet en kijk of er geen steentjes in zitten, laat uitlekken. 
2. Fruit het sjalotje in wat olijfolie in een grote pot. Voeg de kruiden en de chilipeper toe en bak 1 minuut. Voeg de geperste teentjes knoflook en het laurierblad toe. Doe de linzen erbij en roer goed zodat de 'gecoat' zijn in olie en kruiden. 
3. Blus met heet water, voeg meteen de geraspte wortel, tomaat en de bouillonblokjes toe. 
4. Laat min. 20 à 30 min sudderen. Mix tot de soep een fijne romige structuur heeft en proef voor je ze serveert of de kruiden en het zout goed zijn. 

Pappadums

Pappadums zijn de heerlijk vederlichte knapperige broodjes die je krijgt als hapje vooraf in een Indisch restaurant, met wat dipsausjes zoals mangochutney en muntsaus. Ze zijn ook ongelofelijk lekker om te eten bij de maaltijd en zeer handig als je met je handen eet (bvb. op een picnic). 

Pappadums zijn kant-en-klaar te vinden in Indische en Pakistaanse winkels voor amper 1.50 euro. Ze zijn dan in een wip klaar en bovendien nog glutenvrij ook. De ingrediënten zijn verrassend: linzenbloem en rijstbloem, wat rijsmiddel, zout en olie. Ze zijn flinterdun en hard voor je ze bakt, maar eens ze de hete olie in de pan raken, zwellen ze op in kronkelige vormen. Na werkelijk een paar seconden, moet je ze al uit de pan vissen en op keukenpapier laten uitdruppen. (ook mogelijk in de broodrooster)

Ik vind ze fascinerend om te maken én te eten, vooral bij een vegetarische maaltijd met fijngehakte pittige groenteschotels en salades. Mijn familie hield van de smaak en ze waren in een mum van tijd bijna allemaal op. En best ook, want de volgende dag zijn ze iets minder krokant.


Via mij te krijgen als je ze niet kunt vinden.

Sholezard - Iraanse rijstpap-dessert

21 maart is Iraans Nieuwjaar. Zeer mooi, symbolisch, lente: nieuw leven, nieuw jaar. Daar hoort vuurwerk en een hoop zoetigheid bij, net zoals bij ons Nieuwjaar eigenlijk.

Mijn vriend en ik verrasten elkaar met sholezard (waar we allebei dol op zijn) en geld, dat laatste is traditie. Verder hoort de hele salontafel vol symbolische dingen zoals een spiegel, spruitgroenten, een goudvis (Jahanara van dienst), muntjes, azijn, een klok, een appel, knoflook... in totaal 7 dingen die met een 's' beginnen, ze staan voor liefde, gezondheid, schoonheid, genezing, licht, geluk... Verder horen er allerlei verse en gedroogde vruchten, koekjes, chocolade en gezouten noten op tafel (traditioneel voor het vele bezoek dat na Nieuwjaar word verwacht). 

Vòòr Norooz, maakt iedereen in Iran zich klaar voor het nieuwe jaar met een lentekuis en nieuwe kleren. Nieuwjaar zelf wordt gevierd met het gezin, maar de 12 dagen erna waarbij scholen enzo gesloten zijn, worden familie en vrienden bezocht. Op de 13de dag van het nieuwe jaar komt iedereen buiten voor picnics. 

btw... Iraans Nieuwjaar word ook in naburige landen zoals Azerbeidzjan, Afghanistan, Albanië, Georgië,... gevierd. En natuurlijk door Iraniërs over heel de wereld. Mèt skype. 


En dan nu het recept voor de meest hemelse rijstpap: Sholezard. Dit is genoeg voor 8 potjes.

Ingrediënten:

- 1 kop basmatirijst
- 1 kop witte suiker
- 1 theelepel gemalen saffraan
- 6 eetlepels boter of olijfolie (ja hoor, werkt prima, alleen zorgen dat 't goeie kwaliteit is)
- 1/4e kop gepelde amandelen* die je in 'reepjes' snijdt
- 1/4e kop rozenwater
- fijngehakte niet-gezouten pistache nootjes, zoveel als nodig om te decoreren
- kaneel, idem


Bereiding:

1. Was de rijst en breng aan de kook in een grote pot met genoeg water om de rijst te bedekken. Laat de rijst rustig gaar koken in 30 min. op een middelhoog vuur, ongeacht de aanwijzingen op het pak (je wilt dat deze rijst helemaal uiteenvalt en het gerecht bindt). Roer regelmatig, vooral naar het einde van de kooktijd toe. 
2. Laat ondertussen de gemalen saffraan zijn kleur afgeven aan een paar eetlepels heet water. 
3. Voeg nu de suiker, amandelen, het rozenwater, wat zout en de saffraan toe aan de gekookte rijst. Blijf roeren en laat staan op een middelhoog vuur totdat de rijstpap dik is. 
4. Giet in een grote schaal of een aantal aparte schaaltjes, laat afkoelen en decoreer met kaneel en pistachenootjes volgens leuke patronen, zie foto (mijn vriendin Mehrnaz was er veel beter in dan ik). 

Je kunt de sholezard ook warm eten, dan smaakt hij nog zoeter. 

Marrokaanse wortelsalade met citroen (of sinaasappel)

Ik heb mijn ingelegd citroentje gebruikt voor de traditionele Marokkaanse wortelsalade met citroen- of sinaasappeldressing, voor een extra pittige smaak. Het maakt een doodgewone wortelsalade feestelijk en interessant.

nodig:
500 g geraspte wortels
2 eetlepels citroensap
4 eetlepels olijfolie
peper en zout
eventueel een beetje suiker
1 of een half ingelegd citroentje, naar smaak
3 eetlepels gehakte peterselie of koriander

bereiding:
Maak een eenvoudige vinaigrette van citroensap en olijfolie, gekruid met peper en zout. Rasp de wortels en snijd de schil van een ingelegde citroen in fijne reepjes. Schep de vinaigrette door de wortelsalade, samen met de peterselie of koriander.

Variatie: als je niet van zuur/citroen houdt, kun je sinaasappelsap gebruiken in de plaats van het citroensap en de ingelegde citroen. Lijkt me zalig...

In mijn voorraadkast: ingelegde citroen

Wat zien ze er toch schattig uit: complete mini citroentjes, ingelegd, en vrac te koop in Marokkaanse winkels. Ze ruiken heerlijk en zijn zacht en sappig. De heel speciale smaak went snel, wekt je eetlust en je gaat als vanzelf denken waar je ze in zou kunnen verwerken...

Mijn recept volgt..

Wil je ze zelf maken? Op Happinez vertellen ze je hoe.

Ik kan me voorstellen dat er wel nog héél veel varianten bestaan. De "Lemon tree", een film over een citroen-boomgaard op en Palestijns-Israëlische grens, begint met het hoofdpersonage die haar citroenen staat in te leggen...

(Volledige film  met Engelse ondertiteling te vinden op youtube of op dvd *aanrader*)

Ladies Navels (Turkse donuts)

De roman die ik op dit moment lees, speelt zich af in Constantinopel, in de harem van de Sultan, 1599. Ik was dan ook helemaal in de stemming om dit gebak te maken dat ontstond in het Ottomaanse paleis. Je kunt deze 'Ladies navels' helemaal niet vergelijken met koekjes of cake en ook niet met donuts, al zien ze er zo uit. Ze hebben dezelfde bereidingswijze als soezendeeg. Het doet wat vreemd aan (gelukkig kun je eerst de video bekijken). Je hebt helemaal geen oven nodig, enkel een potje op het vuur voor de siroop, voor het deeg en uiteindelijk voor het bakken in olie. 

)

Voor het recept: klik hier voor het originele Engelstalige recept op de website van "Grandma's design" of lees mijn aangepaste recept hieronder. Ik heb de siroop wat opgeleukt met rozenwater en honing, verder heb ik niks veranderd (in de Ottomaanse tijd werd rozenwater aan het deeg zelf toegevoegd).

Ingrediënten:

voor de siroop:
- 400ml water
- 350g suiker
- 50g honing
- een theelepel rozenwater

voor het deeg:
- 400 ml water
- 100g boter
- 1/2 theelepel zout
- 1 1/2 theelepel suiker
- 250g bloem
- 4 eieren

voor het frituren:
- zonnebloemolie

voor het opdienen:
- pistachenootjes
- bloemsuiker

Bereidingswijze:

1. Breng het water en de suiker aan de kook in een potje op het vuur voor de siroop. Roer voortdurend en laat 5-10 min pruttelen. Smelt er de honing in, voeg het rozenwater toe en zet aan de kant voor later. 
2. Breng nu water, boter, suiker en zout aan de kook in een potje op het vuur. Voeg in één keer al de bloem toe en roer goed om klonters te voorkomen. Het deeg moet zacht zijn en loskomen van de zijkanten van de pan. Laat nog 5 min staan op het vuur terwijl je blijft roeren. Laat 10 min afkoelen. 
3. Voeg nu één voor één de eieren toe en zorg dat het ei volledig opgenomen is door het deeg voor je het volgende ei toevoegt. Het deeg zal zeer zacht en plakkerig zijn. 'Kneed' het deeg 10 min. 
4. Vet je handpalmen in, neem een eetlepel deeg, rol er een balletje van, druk het plat en duw er met je wijsvinger een gat in zodat je een donut-vorm krijgt. Leg meteen in de koude olie en ga door tot je pan vol is. 
5. Zet de rest van het deeg opzij en verhit nu de olie om de ladies navels te bakken. Bak ze tot ze goudbruin zijn aan beide zijden, laat ze even uitlekken op keukenpapier en laat ze dan meteen 10 min in de koude siroop liggen (of zie tip onder). Ga verder met het bakken van het deeg maar begin steeds opnieuw met koude olie. 

Eén week houdbaar in de koelkast.

Tip: 

Als ze pas gebakken zijn, zijn ze heerlijk luchtig en krokant. Eens je ze in de siroop hebt gelegd worden ze zwaar, zoet en soppig. Ik bakte deze koekjes in 3 keer waarvan ik ze de laatste 2 keer krokant liet, bestrooide met poedersuiker, honing en pistachenoten en serveerde met de siroop apart om ze in te dopen. Deze versie vond mijn familie het lekkerst. Let op: de volgende dag zijn ze niet meer krokant... 

                                                

Nog een tip: 

De siroop op zich is hééérlijk en het zou een zonde zijn om die weg te gooien. Sparen dus! En gebruiken voor een eenvoudige limonade: zet 's middags een groot glas water of spuitwater in de koelkast. 's Namiddags kun je er dan een halve limoen in uitpersen, gezoet met 3 à 4 eetlepels van de siroop. Zalig!

Sweet USA favourite #2: Pecan Pie

Ik vind pecannoten ongelofelijk lekker, ze lijken wel van een totaal andere categorie dan pakweg walnoten. Ze smeken als het ware om een likje esdoornsiroop en bruine suiker. Ze doen denken aan herfst, Canada, familie, taart. Bij mij toch. Ik vind pecannoten-taart dan ook overheerlijk. Het is zo één van de dingen die je minstens één keer per jaar moet maken. Een jaar zonder pecannotentaart, is gewoon geen goed jaar. Zo zul je er ook over denken, eens je het geproefd heb... Wees gerust, er is geen weg terug!

Dit recept brachten we mee naar huis na onze tijd in Amerika. Het is een authentiek Amerikaans recept, zoals er -jawel hoor- toch te vinden zijn in Amerika. Ik bedoel dus geen overload snickers en marshmellows in een deegje versierd met smarties ofzo. Dit is de échte Amerikaanse smaak. 

1/3 kop boter

3/4 kop bruine suiker

3/4 kop maïssiroop (te vinden in de natuurwinkel, in de Delhaize vind je soms tarwe- of rijststroop)

3 eieren, geklutsd

1 theelepel vanille-extract

1/4 koffielepeltje zout 

1 taartbodem van 22 cm (kant en klaar te kopen in de supermarkt)

100 à 150 g pecannoten, mooie helften

Bak de taartbodem blind voor op 200°C. Dus prik met een vork gaatjes in de bodem, bekleed ze met bakpapier en vul ze met iets dat weegt (droge peulvruchten zijn hier prima voor, bewaar ze om later steeds opnieuw mee blind te bakken). Of kijk op de verpakking van het deeg. 

Combineer in een kleine kookpot op het vuur de boter, suiker en siroop. Laat smelten op een zacht vuur terwijl je rustig blijft roeren. Laat afkoelen. Voeg nu de eieren, het vanille-extract en het zout toe. Meng goed. Giet de vulling in de taartbodem. Schik de pecannoten in concentrische cirkels. Bak de taart 45 min. op 175°C. Het laatste kwartier van de baktijd kun je de deegrand best bedekken met aluminium folie omdat die anders te hard gebakken zal zijn. 

Laat de taart liefst 2u afkoelen en opstijven voor je hem serveert. 

Enjoy!