vrijdag 19 juli 2013

Rozenfirni (India)



In India maken ze een soort rijstpap van rijstbloem of rijstgriesmeel (ik gebruik meestal een mengeling) die héél erg fijn is van textuur, je voelt geen korreltjes. Ze is licht gezoet, licht verteerbaar, fris en smaakt heerlijk naar rozen. Ik vond dit zalige recept op Quick Indian Cooking en paste enkel het suikergehalte aan (de Indiërs zijn precies nogal zoetemondjes).





Ingrediënten voor 8 potjes (geen nood, ze geraken in geen tijd allemaal op!)

200 gm rijstbloem of rijstgriesmeel
1 liter volle melk
1 of 2 zakjes vanillesuiker
3 eetlepels rozenwater (naar smaak, begin met 2 en proef eens. Lees meer over rozenwater in één van mijn vorige posts)
3 eetlepels witte suiker
gehakte nootjes ter decoratie (kies maar zelf, ik koos amandel)


Werkwijze
  1. Giet in een pot de koude melk en roer er de rijstbloem, suiker en vanillesuiker door.
  2. Begin het op een laag tot middelhoog vuur te warmen en roer met een klopper (het meel op de bodem zou snel aanbranden). Blijf roeren tot het mengsel indikt en het moeilijk wordt om te roeren, schakel dan over van klopper op houten lepel. Roer eventuele klonters los.   
  3. Als de rijstpap een gladde gebonden textuur heeft, roer je er het rozenwater door en giet je het mengsel in 8 schaaltjes (wacht niet tot de pap dik is als puree, want dan kun je ze niet meer gieten, wees dus attent op het goede moment om de pot van het vuur te halen). 
  4. Strooi er nootjes over en zet in de koelkast. Deze rijstpap is het lekkerst fris. 


Print recept







dinsdag 16 juli 2013

In mijn voorraadkast: rozenwater





Wat? Waarom?

Rozenwater is een onontbeerlijk ingrediënt in de keuken van het Midden-Oosten, Noord-Afrika en India. Het water is een distillaat van rozenblaadjes en eigenlijk een bijproduct bij het maken van rozen-olie die gemaakt wordt voor parfum. Rozenwater geeft een dromerige zoete toets aan desserts maar is ook uitstekend als natuurlijk middel voor de gezichtshuid. Rozenwater is adstringerend (lees: voorkomt dat de huid vocht verliest en uitdroogt), bevordert de regeling van talgsecretie (lees: vettigheidsgraad van je huid) en voorkomt het verschijnen van rimpels en kraaiepootjes (als dat niet mooi meegenomen is!!). Doe gewoon wat op een watje op je gezicht voor het slapengaan (ook prima als démaquillage). Ik vind het heerlijk verfrissend om op een zomeravond met wat rozenwater over mijn ogen en slapen te strijken.


The reason why

De anti-oxidanten in rozen, zouden helpen de huidweefsel te herstellen en huidcellen te versterken, terwijl de suikers in rozenwater een verzachtend effect hebben. Dit maakt rozenwater ideaal voor een gevoelige huid. Rozenwater zou zelfs helpen een door de zon beschadigde huid te herstellen door zijn effect op elastine, wat jouw huid elastisch houdt en gevoelig is voor zonnebrand, maar die theorie wordt nog getest.

(bron: http://health.howstuffworks.com/skin-care/problems/treating/rose-water-help-skin.htm)







Back to the kitchen

In de oriëntaalse keuken zijn zalige recepten te vinden die naar bloemen smaken, ook andere bloemenwaters worden er gebruikt, bvb oranjebloesemwater of wilgenkatjeswater, maar mijn voorkeur gaat toch uit naar rozenwater... is er een bloem die sterker op onze verwachtingen, smaakzin en geur inwerkt dan rozen? Ik denk het niet. Rozenwater duikt dan ook regelmatig op in de recepten op mijn blog... misschien straks ook in jouw keuken? Proef en laat je verleiden! 


tip: koop een fles rozenwater in een buitenlandse winkel en zet ze in de koelkast, ze blijft maandenlang goed. 





woensdag 10 juli 2013

Perzische liefdes-ijsthee

Ik dacht dat ik iets nieuws uitgevonden had. Ik maakte Persian Love Tea zoals ik het gevonden had op een receptenforum. Maar dan koud. En met zwarte thee om de smaak basis te geven. Waw! Volgens mij smaakte het naar vloeibare Sholezard (zelfde smaakmakers als in Iraanse rijstpap), maar toen ik het aan mijn Iraanse vriend liet proeven gingen zijn ogen wijd open en mompelde hij iets van "Saffraan Sherbet". Na wat gegoogle niets van teruggevonden, dus noem ik het maar gewoon Perzische liefdes-ijsthee :-)







Ingrediënten:

4 koppen water
een eetlepel zwarte thee
2 à 3 kardemompeulen*, gekneusd
een 10-tal saffraandraadjes*, zo of fijngemalen tot poeder (ongeveer een halve theelepel)
3 eetlepels rozenwater
1 eetlepel ruwe rietsuiker
1 eetlepel vloeibare honing


Methode:

Doe de zwarte thee in een builtje of theezeefje en laat trekken in 4 koppen heet water. Haal het builtje of zeeftje er na 5 min terug uit. Giet de thee in een kan die in de koelkast kan en roer er het rozenwater, de rietsuiker en honing door terwijl de thee nog warm is. Plaats er nu een theezeefje of builtje in met kardemom en saffraan, dit kun je er de hele nacht in laten trekken zonder dat de thee te sterk of te bitter wordt. Wacht even tot de thee op kamertemperatuur is en zet dan de kan in de koelkast voor enkele uren of liefst een nacht. Serveer fris met ijsblokjes.

tip: eens de thee koud is, kan je het builtje met zwarte thee terug in de kan doen en de hele nacht laten meetrekken. De thee wordt alleen bitter als het water echt heet of lauwwarm is. Als je de thee er nog een hele nacht in laat, zal het water een prachtige kleur en een duidelijke thee-smaak krijgen.

Print recept

* saffraan en kardemom zijn goed voor de gezondheid: lees hier waarom





Dit charmant klein zakje met een mix van nootjes, versuikerde nootjes en gedroogd fruit, heb ik gekregen van de Iraanse familie van mijn vriend. Het heet "ajil" en het zijn een soort wenszakjes. Als je een wens hebt, houd je die in gedachten terwijl je zakjes vult voor je familie, vrienden, buren en collega's. Je maakt zo je omgeving blij die op hun beurt ook een wens mogen doen bij het openen van het zakje. Mooi toch?

Follow my blog with Bloglovin



maandag 1 juli 2013

Khoresth Aloo (Iran) - Kip met pruimen


Dit is de eerste Iraanse maaltijd die ik maakte (desserts dus niet meegerekend) en het was voor mij (en mijn vingers-aflikkende-familie) meteen een voltreffer. De smaak is interessant, vol en zoetig en toch is het recept heel eenvoudig en kun je weinig misdoen. Ik vond het recept op een site die alles mooi stap voor stap toont: My Persian Kitchen





Naast kip, pruimen en gele spliterwten zitten de 2 meest typische Iraanse smaakmakers erin: kurkuma en saffraan, die beiden een prachtige goudgele kleur geven aan gerechten.


Ingrediënten:

1 ui
4 teentjes knoflook
8 kippenboutjes
een halve kop gele spliterwten (te vinden in buitenlandse winkels, laat ze 1 uur weken voor gebruik)
1 kop gedroogde pruimen zonder pit
1/2e theelepel kurkuma* 
een paar draadjes saffraan* die je in 2 eetlepels heet water hebt laten trekken


Werkwijze:

  1. Snijd de knoflook en ui fijn en fruit ze in wat olie. Kruid de kip met peper en zout en voeg toe aan de pot, laat de kippenbouten aan elke kant enkele minuten bakken.
  2. Voeg de spliterwten toe met anderhalve kop water en voeg meer peper en zout toe. Zet het deksel op de pan en laat 20 minuten koken.
  3. Doe er nu de pruimen bij en laat nog eens 40 minuten koken. Kijk af en toe of er nog genoeg vocht is, de spliterwten nemen namelijk veel vocht op en ik heb graag dat er genoeg 'saus' is. Voeg desnoods af en toe wat warm water toe. 
  4. Doe er pas op het laatste de saffraan (draadjes en vocht) en kurkuma in, roer goed, proef eens en laat nog 5 minuten op het vuur staan. 

Serveer dit gerecht met (Perzische) rijst. Heerlijk!!

Print recept


* Kurkuma en saffraan zijn ontzettend gezond: lees hier wat ze voor je gezondheid doen.








Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...